ციტომეგალოვირუსი მიეკუთვნება ჰერპესვირუსების ოჯახს. ბავშვებში თანდაყოლილი ინფექციების ყველაზე გავრცელებული გამომწვევია. დაავადება ამ ვირუსით ხდება როგორც მუცლად ყოფნის დროს, ისე სხვა გზებითაც (სქესობრივი, ალიმენტარული, ჰაერ-წვეთოვანი).

ნორმალური იმუნიტეტის მქონე ადამიანებში შიმჩნევა დაავადების ხანგრძლივი ფარული მიმდინარეობა. ზოგჯერ ციტომეგალოვირუსული ინფექცია მიმდინარეობს არა დამახასიათებელი სიმპტომებით: ზოგადი სისუსტე, დაღლილობა, ციებცხელება, ლიმფური კვანძების დაზიანება. დაქვეითებული იმუნიტეტის მქონე პირებში ვირუსი განაპირობებს მძიმე სიმპტომატიკას: პნევმონიას, ჰეპატიტს, მიოკარდიტს, პერიკარდიტს, მენინგიტს, ენცეფალიტს და სხვა...
როგორც პირველადი ისე შებრუნებითი ციტომეგალოვირუსული ინფექცია, რომელიც გადაიტანა დედამ იწვევს ნაადრევ მშობიარობას, ნაყოფის სხეულის მასის შემცირებას, ღვიძლის და ფილტვების დაზიანებას, ცენტრალური ნერვული სისტემის დარღვევებს.

დაახლოებით ასეთი ბავშვების 12-30% იღუპება. გადარჩენილების 90%-ს აღენიშნებათ გვიანი გართულებები-სმანის დაკარგვა, მეტყველების დარღვევა, მხედველობის ნერვის ატროფია, მიკროცეფალია, კრუნჩხვები, პარეზები და პარალიჩები.

ამიტომ ორსულობამდე აუცილებელია ციტომეგალოვირუსული ინფექციის არსებობის გამოკვლევა.
დიაგნოსტიკისთვის იყენებენ ციტოლოგიურ გამოკვლევას, მოლეკულარულ-დიაგნოსტიკურ კვლევას, იმუნოფერმენტულ ტესტებს (G, M დაA იმუნოგლობულინების განსაზღვრა შრატში).

მასალა მოამზადა შალვა კევლიშვილი